Dalmatyńczyk

Dalmatyńczyk

Kraj pochodzenia

ChorwacjaChorwacja

Rozmiar

Duże psy

Uwagi:

Kartoteka

Grupa FCI: 6

Sekcja: 3

Numer: 153

Psy gończe i posokowce

Inne nazwy:

Dalmatinac

Długość życia (w latach)

11-16

Wielkość miotu

7-9

Historia

Psy te w średniowiecznej Dalmacji wykorzystywane były jako gończe, a później, w XVII wieku jako obronne. W XVIII wieku sprowadzone do Wielkiej Brytanii. Zanim jednak dotarły do Anglii, odbyły długą podróż poprzez kraje basenu Morza Śródziemnego, gdzie trafiły z Dalmacji pod nazwą wyżły regusańskie lub legawce dalmatyńskie, a następnie z Francji jako psy galicyjskie dotarły na Wyspy Brytyjskie. Rasa ta przywędrowała do Polski pod nazwą Dalmatinnis.

Wygląd

Jest to pies odważny, czujny, zrównoważony. Wykazuje wysoki stopień przywiązania do członków rodziny, dobrze czuje się w towarzystwie dzieci. Aktywny i towarzyski, sprawdza się jako pies rodzinny, jeśli jest odpowiednio prowadzony.
Umaszczenie jest czysto białe z ostro odgraniczonymi, okrągłymi czarnego lub wątrobianobrązowego koloru cętkami. Pojawiają się one już u około dwutygodniowych szczeniąt, które rodzą się białe. Średnica plam wynosi 20-30 mm. Plamki na głowie, pysku, uszach, nogach, ogonie i skrajnych partiach tułowia powinny być mniejsze, niż na pozostałych częściach ciała. Nos psów w czarne cętki powinien być czarny, w brązowe łatki zawsze czekoladowy. Oczy psów białych w czarne cętki mogą być czarne, niebieskie lub brązowe, a psów cętkowanych brązowo-żółte lub brązowe; mogą występować też niebieskie. Sierść jest krótka, twarda, zbita i zwarta.

Temperament

Brak danych

Tresura

Inteligentne i pojętne psy. dość łatwe w tresurze.

Ćwiczenia

Brak danych

Warunki życia

Wbrew obiegowej opini dalmatyńczyki mogą żyć w mieszkaniach. Mają cienkie futro dlatego słabo znoszą upały i zimne dni. Nie lubią rozstawać się z rodziną i powinny być trzymane wewnątrz. Jeżeli nie będą mogą wykazywać problemy z zachowaniem.

Funkcje

Dalmatyńczyk spełnia następujące funkcje: