Terier irlandzki

Terier irlandzki

Kraj pochodzenia

IrlandiaIrlandia

Rozmiar

Średnie psy

Uwagi:

Zalecany dom z ogrodem

Polecany dla alergików

Kartoteka

Grupa FCI: 3

Sekcja: 1

Numer: 139

Teriery

Inne nazwy:

Irish terrier, Irish red terrier

Długość życia (w latach)

10-14

Wielkość miotu

3-6

Historia

W Irlandii powstały cztery rasy terierów, wyraźnie różniące się od terierów kontynentalnych i angielskich. Możliwe, że terier irlandzki jest najstarszą z tej grupy ras Zielonej Wyspy, lecz do dziś zachowało się tak mało wiarygodnych przekazów, że trudno definitywnie potwierdzić tę tezę. Przed rokiem 1880 jego umaszczenie nie było ustalone, oprócz czerwonych bywały psy czarne podpalane oraz pręgowane. W końcu XIX w. czyniono starania, by wyeliminować z hodowli osobniki czarne podpalane i pręgowane. W początkach XX w. już wszystkie teriery irlandzkie były czerwone. Ich atrakcyjny wygląd sprawiał, że zaczęto je kupować i wystawiać w Anglii i Stanach Zjednoczonych, w których to krajach zostały entuzjastycznie przyjęte. Reputacja rasy jeszcze wzrosła podczas I wojny światowej, gdy teriery irlandzkie zostały użyte do noszenia meldunków i sprawdziły się w przerażającym huku i zgiełku walk w okopach. Ta ciężka próba potwierdziła ich nieustraszoność i inteligencję. Pierwszy klub rasy utworzono 31 marca 1879 r. w Dublinie i terier irlandzki, jako pierwsza z ras Zielonej Wyspy została uznana przez Angielski Kennel Club. Nastąpiło to w ostatnich latach XIX w. Za ojczyznę rasy przyjęto Irlandię.

Wygląd

Sprawia wrażenie psa aktywnego i ruchliwego, o napiętych mięśniach i nerwach, mocno zbudowany, ale nie ciężki, szybkość i wytrzymałość są równie cenione, jak jego siła. Sylwetka nie może być niezgrabna i przysadzista, jest elegancka i pełna wdzięku.

Sierść powinna być gęsta i twarda, drutowata, ostra, ale płasko przylegająca. Sierść jest tak gęsta, że kiedy ją przeczesujemy palcami, nie powinno być widać skóry. Włos nie może być miękki i jedwabisty. Jest niezbyt długi, tak by nie tuszował obrysu tułowia, a szczególnie tylnych kończyn. Nie może być kędzierzawy lub lokowaty. Na głowie sierść jest tej samej struktury, ale krótsza (około ¾ cm), prosta, prawie gładka. Niewielka broda, jest jedynym miejscem, gdzie sierść może być dłuższa, ta broda jest cechą charakterystyczną rasy. Broda przypominająca kozią wskazuje na to, że sierść jest wcałości jedwabista, w złym gatunku. Kończyny pokryte są podobną sierścią jak głowa, twardą jak ta na tułowiu, ale mniej długą, bez frędzli.

Umaszczenie powinno być jednolite, od czerwonego, pszenicznoczerwonego po żółtoczerwone. Czasami na piersi występują białe znaczenia. Małe białe znaczenia na piersi występują często u wszystkich jednomaścistych ras.

Temperament

Pojętny i stanowczy, żyje w zgodzie z innymi psami, wyjątkowo wierny. Ma dobry charakter i jest przymilny wobec ludzi, ale jeśli zaatakuje, jest odważny jak lew i walczy do końca. Niesprawiedliwa jest opinia jakoby psy te były zaczepne i nawet w ringu wystawowym wywoływały awantury. Gdy wymagają tego okoliczności, terier irlandzki okazuje się odważny i zdecydowany. Uczy się łatwo i jest łagodnym kompanem, w pełni zasługującym na określenie: ”stróż człowieka ubogiego, przyjaciel chłopa i ulubieniec dżentelmena”.

Tresura

Psy są inteligentne i szybko się uczą. Jednak trzeba pamiętać, że czasami mogą być uparte.

Ćwiczenia

Brak danych

Warunki życia

Psy te kochają biegać, bawić się i polować. Lapiej jednak czuje się w domu niż pozostawiony na zewnątrz.

Funkcje

Terier irlandzki spełnia następujące funkcje: